Gillend en krijsend gooit hij zich op de grond. Hij wilde echt zo graag nog een ijsje en nu is hij “woedend”. Pffff, waarom moet het nou altijd zo en kan het nooit een keertje normaal?! Geloof het of niet: driftbuien zijn best normaal. En ja, ze hebben een functie…

De functie van driftig zijn
Heeft je kind een driftbui, dan wil je waarschijnlijk het liefst snel in te grijpen. Je sust de boel, verheft je stem, geeft toe, of draagt oplossingen aan. Begrijpelijk met al die herrie – stel je voor dat het escaleert!! Toch is het niet persé het allerbeste wat je kunt doen.

Driftig zijn, helpt je kind om zijn onmacht te uiten. Als hem iets niet lukt, het anders loopt dan hij had bedacht, of als hij niet wordt begrepen. De mate waarin je kind deze onmacht voelt en de manier waarop hij daarop reageert, hangt onder meer af van gevoeligheid en karakter. Dat je kind zijn gevoelens laat zien en niet wegstopt, is eigenlijk hartstikke goed.

Hoe ga je om met een driftbui?
De onmacht wil gezien worden en de bui wil even lekker uitrazen. Geef je jouw kind hiertoe de ruimte en aandacht, dan voelt hij zich veilig en begrepen.

Geef het dus de tijd, maar blijf er wel bij. En is de bui bijna over, dan helpt onderstaande oefening je kind om letterlijk af te koelen. Bedenk daarbij: ruimte en aandacht zijn het allerbelangrijkst, de bui mag er zijn en de oefening is niet bedoeld om de boel toch even snel te blussen.

Oefening: Even afkoelen
Neem een slokje koud water in je mond en sluit je ogen. Slik het water door en voel hoe het door je lichaam omlaag stroomt. Tot hoever kun je het voelen? Leg je handen op die plek en ga er met je aandacht naartoe. Herhaal de hele oefening een paar keer. Merk je hoe je afkoelt van binnen?

Geen koud water in de buurt? Dan kun je het water vervangen door adem. Adem diep in door je neus en voel hoe de adem door je lichaam omlaag stroomt.. enzovoorts. (Water vervangen door een ijsje kan ook – lekker koud! Is je kind woedend omdat hij/zij geen ijsje meer mocht, dan kun je het misschien beter bij adem houden 😉 

Als driftbuien een uitdaging zijn
Goed, je kind is dus af en toe driftig en jij bent zo super-relaxed dat je daar altijd heel mindful mee kunt omgaan. Lucky you! Is jouw realiteit net even anders, heeft je kind veel driftbuien en voel jij je op die momenten meestal ook niet erg chill? Geen zorgen, het kan anders!

Als de driftbuien voor jullie een uitdaging zijn, stel jezelf dan de volgende vragen:

• Hoe ga ik om met de driftbuien van mijn kind?
• Waarom doe ik dat op die manier?
• Hoe ga ik om met deze emotie bij mijzelf?
• Hoe was ikzelf /mijn partner als kind?
• Welke oordelen heb ik daarover?
• Wat zou ik anders kunnen doen en wat/wie heb ik daarvoor nodig?

Met je kind kun je bespreken (of als het nog heel jong is, zelf observeren wat er nou eigenlijk precies gebeurt):

• Wanneer en waarvan word jij driftig?
• Hoe en waar voel je dat?
• Hoe laat je dat zien?
• Wat helpt jou om rustig te worden?

Doe dit niet tijdens een driftbui, maar als jullie allebei rustig zijn. En kijk daarna samen wat jullie de volgende keer anders zouden kunnen doen. Zonder dat je jezelf, je kind of de driftbui veroordeelt.

Kom je er zelf niet helemaal uit? 
De kans is groot dat aandacht en bewustwording bij jezelf en je kind al zorgen voor verandering. Komen jullie er niet helemaal uit? Ik help jullie graag verder. Stuur me een berichtje via contact of per mail naar gerdien@devondelpraktijk.nl